Marcowa intencja Papieska: Dotyczy ofiar przemocy 5 stycznia 2023Ostatnie pożegnanie Emerytowanego Ojca Świętego Benedykta XVI-go: Można oglądnąć na You Tube'ie 2 stycznia 2023Pożegnania Papieża Benedykta XVI-go: Prayers and farewells of the late Pope Benedict XVI Skoko: rok 2023 Stan kobiet konsekrowanych jest nową, nieuznaną, niestowarzyszoną formą życia konsekrowanego w Kościele Rzymskokatolickim dla kobiet z powołaniem kontemplacyjnym i kontemplacyjno-czynnym; nadal w trakcie rozeznawania; którego istotną częścią charyzmatu jest obowiązek modlitwy za Papieża 25 grudnia 2023 r., Boże Narodzenie Z okazji tegorocznych Świąt Bożego Narodzenia chciałabym życzyć wszystkim ludziom dobrej woli, którzy zaglądają na tę stronę internetową pokoju w sercach i na życiowej drodze, także na drodze życia duchowego. 19 kwietnia 2023 r., Tydzień Miłosierdzia, rocznica wyboru śp. Papieża Benedykta XVI-go Jedną z wyraźniejszych różnic między kulturami chrześcijańskimi, a kulturami innych cywilizacji jest coś, co można określić jako dynamikę graniczną. Tylko w kulturach chrześcijańskich osoby z zewnątrz (spoza takich kultur) przychodzą, gdyż same chcą, ponieważ znajdują jakieś obiektywnie cenne dobra (duchowe), z których chciałyby korzystać. Przychodzą więc nie dlatego, że muszą, albo dlatego, że tak im się poukładało, że wypada. Innymi słowy: nie stają się częścią chrześcijaństwa biernie, ale czynnie, z łaski uczynkowej konkludują: „Chcę z Wami być”, „Chcę z Wami pomagać”, albo nawet: „Chcę pomagać Wam, akurat Wam, czemu nie”, także wtedy, gdy wreszcie dochodzą do wniosku we własnym sumieniu, że chcą z nami zostać (osobą z zewnątrz jest wtedy chrześcijanin letni, dotąd bezmyślny). W kulturach niechrześcijańskich wygląda to inaczej: „Zostań z nami”, „Zostań, może Ci się spodoba”, „Zapraszamy Cię do nas” itd. Żeby ta różnica była czytelna dla wielu ludzi, potrzebna jest jawność chrześcijaństwa, a nie ukrycie, do czego bardzo nas zachęca, a nawet zobowiązuje, Pan Jezus. Tylko wtedy można się nam dyskretnie przyglądać, można żyć obok, można się zastanawiać, nawet w „nieskończoność”, a nawet można się bezpiecznie wycofać, jeśliby się okazało, że to jednak nie to. Kiedy może się okazać, że to jednak nie to? Z lęku przed cierpieniem, z niezrozumienia nauczania Kościoła, z powodu błędu, który polega na zaangażowaniu cnoty wiary w kłamstwa na temat prawd naszej wiary, ale także w tych sytuacjach, w których osobiste doświadczenie cierpienia uniemożliwiło oczekiwanie na większe szczęście, niż to, które już zostało znalezione. Wtedy pojawia się myśl: „Wystarczy mi to co mam, naprawdę żyję już szczęśliwie, nie potrzeba mi więcej. Niech oni będą sobie na tych szczytach duchowości, a mnie wystarczy sama borowina, też leczy, więc może nawet też uzdrawia”. Błogosławione więc poczucie niedostatku, gdyż pozwala zebrać się w dalszą drogę i dojść do chrześcijaństwa. Właśnie ten dyskomfort może okazać się łaską Bożą, która nawraca ateistów, czyni nowe konwersje, ale przecież także w samym chrześcijaństwie, kiedy to wyznawcy ducha protestu odnajdują wreszcie Boga żywego i wracają do Kościoła Katolickiego po sakramenty. 15 kwietnia 2023 r, sobota przed Świętem Bożego Miłosierdzia Może w tym dniu jutrzejszym, który równocześnie jest też ostatnim dniem Oktawy Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, zróbmy, każda na osobiste duchowe konto, jeden uczynek miłosierdzia na część Bożego Miłosierdzia. Pamiętajcie o odpuście. Zmartwychwstanie Pańskie 2023 Krótkie życzenia świąteczne w tym roku były w Altanie. 25 marca 2023 r., uroczystość Zwiastowania Pańskiego, Dzień Świętości Życia, sobota „Wypada obecnie nasze rozważanie skierować ku dziewictwu i macierzyństwu jako tym dwom szczególnym wymiarom spełniania się kobiecej osobowości. W świetle Ewangelii zyskują one pełnię znaczenia i wartości w Maryi, która jako Dziewica stałą się Matką Syna Bożego. W Niej te dwa wymiary kobiecego powołania spotkały się i zespoliły w sposób wyjątkowy, tak że jedno nie wykluczyło drugiego, ale przedziwnie dopełniło. Opis zwiastowania w Ewangelii Łukaszowej wskazuje wyraźnie, że samej Dziewicy z Nazaret wydawało się to niemożliwe. Kiedy słyszy słowa: « poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus », pyta natychmiast: « Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? » (Łk 1,31. 34). W normalnym biegu rzeczy macierzyństwo jest owocem « poznania » wzajemnego mężczyzny i kobiety w zjednoczeniu małżeńskim. Maryja, zdecydowana trwać w swoim dziewictwie, zadaje Zwiastunowi pytanie i otrzymuje wyjaśnienie: « Duch Święty zstąpi na Ciebie »; Twoje macierzyństwo nie będzie następstwem małżeńskiego « poznania », sprawi je sam Duch Święty, a « moc Najwyższego osłoni » tajemnicę poczęcia i narodzin Syna. Jako Syn Najwyższego zostaje On dany Tobie wyłącznie od Boga, w Bogu wiadomy sposób. Maryja więc zachowała swoje dziewicze « męża nie znam » (por. Łk 1, 34), a równocześnie stałą się Matką. Dziewictwo i macierzyństwo współistnieją w Niej: nie wykluczają się wzajemnie ani nie ograniczają. Co więcej, osoba Bogarodzicy pozwala wszystkim ludziom — zwłaszcza wszystkim kobietom — dostrzec, w jaki sposób te dwa wymiary i dwie drogi osobowego powołania kobiety wzajemnie się tłumaczą i dopełniają”. List apostolski papieża Jana Pawła II «Mulieris dignitatem» o godności i powołaniu kobiety, Poznań 1996, s. 64-65. 28 lutego 2023 r., 1-szy tydzień Wielkiego Postu W tegorocznym Wielkim Poście chciałabym zachęcić kobiety w stanie świeckim, które mają złożony prywatny ślub czystości przed 40-tym rokiem życia i chciałyby podjąć próbę w stanie kobiet konsekrowanych (okno powołaniowe: 45-55 lat) do zastanowienia się czym w życiu konsekrowanym jest predykat, czemu służy, w czym pomaga. A może przeszkadza? Złożony prywatnie i całkowicie na własną odpowiedzialność, a następnie dotrzymany (bez jednej prośby o zwolnienie), ślub czystości (oznaczający przyrzeczenie życia w celibacie ze względu na powołanie do życia konsekrowanego w Kościele Rzymskokatolickim) jest niezbędny do przyjęcia na próbę w stanie kobiet konsekrowanych. Obowiązkowe jest także wcześniejsze uczestnictwo w Fundamencie rekolekcji ignacjańskich. 24 stycznia 2023 r. Granice duchowości stanu kobiet konsekrowanych są wyraźne i dookreślone, a duchowa odrębność dotyczy możliwości realizowania ślubowanych 'przedmiotów' w sposób, który nie wymaga zaangażowania innych ponad to, co wynika z charyzmatu (czyli jest ogólnodostępne [gdyż np. istnieje możliwość korzystania ze sprawdzonej i uznanej posługi zakonnej, możliwość częstej praktyki korzystania z sakramentów, dostępne są sakramentalia], całkowicie lub jako możność [istnieją potrzebne przepisy prawa Kościelnego do tego, żeby złożyć prywatny ślub Panu Bogu, jeśli ktoś rozezna, że taka jest co do niego wola Boża]) innych, od wieków uznanych, form życia konsekrowanego. 'Przedmioty' ślubowane w stanie kobiet konsekrowanych, czyli najogólniej mówiąc osobiste zobowiązania co do modlitwy, co do życia w celibacie, a także co do obowiązkowych rocznych rekolekcji nie wymagają włączenia prawnego ani w struktury zakonne, ani instytutowe. Jest to więc forma życia niestowarzyszona, ale z możliwością (lub w niektórych sytuacjach z obowiązkiem) tworzenia małych wspólnot. Natomiast zależność wynika z przynależności do Kościoła Rzymskokatolickiego, co — żeby było łatwiejsze do zrozumienia — można wyjaśnić jako zależność duchową takiego typu, jak zależność człowieka od powietrza; nie jest wadą, chorobą psychiczną, ani kuriozum, ale oczywistością. Najważniejszą zmianą praktyczną, której konieczność wykazały lockdown'y w czasie pandemii, jest wymaganie złożenia na własną odpowiedzialność, do 40-go roku życia, prywatnego ślubu czystości (ze zobowiązaniem życia w celibacie) i życie w takim ślubie nieprzerwanie do czasu podjęcia próby w stanie kobiet konsekrowanych, co może się wydarzyć w tzw. oknie powołaniowym w stanie kobiet konsekrowanych, które dotyczy lat życia kobiety z powołaniem: 45–55. 7 stycznia 2023 r., 1-sza sobota miesiąca Czas odejścia śp. Emerytowanego Ojca Świętego pewnie można powiedzieć, że był Jezusowy, ponieważ cichy i pokorny: Najpierw ukryty w przygotowaniach do zabaw sylwestrowych i powitaniach Nowego Roku, a następnie w mgle, która w przepiękny poranek 5-go stycznia w Watykanie zasłoniła krzyż wieńczący kopułę Bazyliki św. Piotra „objawiając” go na końcu uroczystości pogrzebowych w dyskretnym blasku słońca przedpołudnia. Pewnie można też powiedzieć, że ten czas był Maryjny, gdyż śp. Papież odszedł do Pana w sobotę. Na dodatek istnieje możliwość, żeby powiedzieć nawet, iż bardzo bliski św. Janowi Pawłowi II-mu, ponieważ już na następny dzień data byłaby inna, niż 2022 (wspomnienie liturgiczne św. Jana Pawła II-go zostało wyznaczone na 22-go października). 3 stycznia 2023 r., wspomnienie liturgiczne Najświętszego Imienia Jezus Z okazji imienin Pana Jezusa chciałabym przedstawić Wam, drogie Internautki i drodzy Internauci, moje duchowe Dzieci: Synów i Córki Najświętszego Imienia Jezus. Wszystkie moje duchowe Dzieci to dusze czyśćcowe, a moje o nich czytanki to moja modlitwa za te dusze. O książce Kobieta, człowiek na bis Skoko 2023 Skoko 2022 Polityka Prywatności Informacja o cookies